عکس هایتان را در اینستاگرام دیدم.
ابتدای امر کمی خندیدم و این خنده به تدریج تبدیل به بغض شد و ضجه و... ضجه ام به خاطر چیز هایی که تو داری و من ندارم نبود... به خاطر چیزهایی که بیست سال حسرتش را کشیدم نبود... بگذریم.. ثروت بد نیست اما به شرطی که به مساوات تقسیم شده باشد
اشتباه و خودفریبی بزرگ ما در این است که فکر کنیم این ثروت و مال و مقام متعلق به خود شماست و شما صاحبان آن هستید.
آهای خانم و آقای آقازاده به شرافت پایمال شده ام قسم تا زمانی که نفس و جانم یاری دهد با صدایم ضجه های نسلمان را فریاد میزنم که امثال پدرانتان حق طبیعی و فطری آن ها را خورده اند و
آری تا وقت دارید پز بدهید، همدیگر را بکنید، بخورید و برینید و بشاشید به ما و یادآوری کنید که حقوق سی و اندی سالمان در مشت سیستمی فاشیسم چه میکند
اما... منتظر روزی باشید که با صدای زخم خورده ام وارد مغاکی خوفناک خواهید شد و مطمئن باش که زمان تسویه حساب فرا خواهد رسید.
که فردا میرسه با پرچم ما... #قلندر
- ۱ نظر
- ۱۸ مرداد ۹۴ ، ۱۲:۰۱